Sinds dat ik ook de bomen vanaf de tweede etage water geef, gebeurt er nog wel eens wat.
Dat ik op de tweede etage naar beneden sta te spuiten noopt de oudjes zeker tot ondeugende dingen, met het idee "Ons zie je lekker toch niet".
Zo ook weer op een bewuste maandag dat ik twee dames beneden ziet staan bij de kraan met de intentie hem dicht te draaien.
Een van de twee dames herkende ik aan het lachje dat ze heeft, het is een zeer aanstekelijk maar doch gezellig lachje.
Maar wat de dames niet wisten dat je voor die kraan een sleuteltje nodig hebt, dus dat feest ging lekker niet door.
Wat mij ontlokte om iets te zeggen in de trant van "Ha, ha lekker mis, dat gaat niet!".
Zo deze "aanval" was weer afgeslagen dacht ik en ging weer rustig verder met spuiten.
Maar de dames beneden waren nog steeds aan het giechelen en hadden de grootste pret.
Het ene dametje hoorde je door het hele gebouw lachen en ze werden zo rumoerig dat ik toch maar even een "blik" naar beneden wierp.
Wat ik toen zag!
Dat zal ik denk nooit meer vergeten.
Ten eerste was ik zo verbaast dat ik niet eens reageerde, maar ten tweede kon ik dat gewoon niet van het lachen.
Wat hadden deze dames in hun hoofd gehaald!
Nadat ze de kraan niet dicht konden draaien hadden ze wat anders gevonden "de koppeling" tussen de eerste en tweede slang.
Normaal gesproken zijn het klik koppelingen maar deze was een schroefkoppeling.
En een van de dames zou die wel even losdraaien, maar ja de kraan stond vol open dus er stond nogal wat druk op.
Toen ze eindelijk de koppeling had los geschroefd, "spoot" het water natuurlijk uit de eerste slang, mevrouw schrok daarvan en liet de slang uit haar handen vallen.
Omdat ze de slang tussen haar benen had, ze moest denk wat kracht zetten met het losdraaien, schoot deze achteruit tussen haar benen weg onder haar rok door.
"IEKS", hoorde ik haar gillen "Brrrr wat een koud water mijn hele "broek" is nat!".
Waarop onze gezellige lachdame het uitbarstte van het lachen.
Ik dacht dat ze er in bleef, zo een schik dat ze had.
Toen dacht ikzelf ineens" Ach die slang ligt daar maar te spuiten", en ging gauw naar beneden.
Daar aangekomen was het de beurt van onze lachdame om een gilletje te slagen "Oeps, nee toch ik pies in mijn broek!".
Maar dat belette haar niet om gewoon te blijven lachen, twee dagen later hoorde ik dat lachje nog, wat kon dat vrouwtje lachen en ook zo aanstekelijk.
Eerst maar even de kraan dichtgedraaid!
Ze probeerde me nog wat te vertellen maar dat was onverstaanbaar.
Eindelijk moest ze weer adem halen dus ik probeerde gauw wat te zeggen.
"Ja dames , dat komt er nou van "huismeestertje pesten".
Alleen dat al was al weer genoeg voor de dames en ze "gierden" het weer uit.
Duidelijk de slappe lach dus.
Terwijl ik de slangen weer aan elkaar aan het koppelen was, zegt een van de dames" Het is toch wat, op deze leeftijd nog een natte broek!".
"Welnee", zegt die andere "Dat is helemaal niet vreemd op deze leeftijd".
En ja hoor daar begonnen ze weer "de ondeugden!".
Om nog verder te converseren met deze dames leek mij niet verstandig dus ging ik maar weer naar de tweede etage om verder te gaan met het sproeien van de bomen.
Uiteindelijk gingen de dames toch ook maar weer naar hun woning, en je kon precies horen waar ze waren, wat een gelach en een gepraat door dat gebouw.
Het werd pas weer rustig toen ze door hun huisdeurtje naar binnen gingen.
Groetjes, de oudjeswachter.