toch op een gegeven moment hun blad verversen.

Dat doen ze dan in het voorjaar tegelijk met de aanwas van nieuwe bladeren.

Het ziet er dan ook rommelig uit, vooral na het weekend, want ook de omhulsels van het nieuwe blad vallen dan naar beneden.

Voordat het nieuwe blad open komt, zitten ze verpakt in een flinterdun bescherm laagje.

Ik schud dan ook de bomen heen en weer, er is geen wind in de tuin, om het bladval te bevorderen.

Ruim een week geleden kreeg ik een mailtje binnen, dat er aan één van de liften gewerkt zou worden, de plunjer zou vervangen worden, of ik een briefje op wilde hangen dat ze op donderdag 28 april om 8uur zouden beginnen en ongeveer 3 uur werk zouden hebben.

Zo gezegd, zo gedaan ik maandag daarvoor op alle vijf etages een A4tje neer gehangen.

Dinsdag ochtend, ik was huisvuil op halen in de Zeelandiahoeve, wordt ik gebeld, dat er twee monteurs waren die de liftkamer niet konden vinden!

Ik vond het al raar, als het onderhoud zou zijn is er altijd de vaste monteur, dus die weet de liftkamer wel!

Maar misschien een nieuwe, dus ik terug naar de Dignahoeve.

Het was inderdaad een nieuwe monteur met in gezelschap van een meneer die de twee liften kwam keuren.

“Wat vreemd”, zei ik tegen ze “Dat ik daar geen bericht van gehad heb?”.

“Dat is niet aan ons!”, zei de keurmeneer “Wij gaan keuren”.

Nu is het zo, als oudere mensen niet goed geïnformeerd worden, ze er heel gemakkelijk onrustig van worden.

Zo rond 10 uur is het altijd vrij druk bij de liften en gaan beide liften behoorlijk  heen en weer.

En daar er één lift gekeurd werd, moesten de mensen langer wachten, en als je slecht ter been bent en niet voorbereid door berichtgeving dan begint dat gemopper.

“ Wat duurt het lang zeg voordat die lift komt, is er één stuk!”, of  “Hé er zit een monteur op de lift, ik dacht dat ze donderdag zouden komen!”, of “Donderdag is donderdag, dan moet je niet op dinsdag komen!”.

Het geroezemoes en gemopper was niet van de lucht en het duurde niet lang of ze kwamen bij mij terecht.

“ Dit heeft niets met donderdag te maken, dit is een keuring”, antwoordde ik.

“Kon je voor vandaag dan ook geen briefje ophangen”, reageerde ze.

“Tja had gekend, maar dan moet ik het wel weten dat er iemand gaat keuren”, was mijn geïrriteerde opmerking.

Maar goed, ook deze dag ging voorbij en eureka, de woensdag ook!!!!!

Ik donderdagochtend wat vroeger naar de Dignahoeve, want er zouden twee monteurs komen en om 8 uur beginnen.

Koffie gezet voor de mannen, want over het algemeen moeten ze een behoorlijk stukje rijden, dus is het niets lekkerder dan even een bakkie drinken.

Maar het werd negen uur, tien uur maar geen liftmonteurs!

En ja hoor daar kwamen ze hoor. Nee!! Nee!! Niet de monteurs, maar de bewoners.

“Wijnand, er zouden toch werkzaamheden zijn aan de lift?”, of “Was je niet in de war met dinsdag met je A4tje?”, of  “Komen ze later? Je kan tegenwoordig nergens meer van op aan, ze doen maar wat!”, er was weer gemopper  genoeg.

En in zekere zin hadden ze nog gelijk ook, ook ik was daarover geïrriteerd.

De maandag daarna, ze waren in geheel nog steeds niet opkomen dagen, kwam de vaste monteur onderhoud plegen.

Na het verhaal vertelt te hebben en tegen hem zei, dat je me niet kwader kan krijgen als men zo met mensen omgaat, is hij de firma Mijnsen gaan bellen waarom ze niet geweest waren.

Waarom weet ik nog steeds niet, konden ze daar ook niet melden, maar hij heeft wel geregeld bij de betrokken persoon dat ze me rechtstreeks gaan bellen als er werkzaamheden zijn en eventueel niet door kunnen gaan.

Afwachten maar, de werkzaamheden zijn nog steeds niet uitgevoerd, dus moeten ze me bellen als het wel gaat gebeuren. Wie weet!!!!!!!

Als ik met spreekuur in mijn kantoortje zit, kijk ik ook even op internet bij De telegraaf of er nog bijzondere nieuwtjes zijn.

De telegraaf op internet vind ik plezierig omdat de nieuwtjes bijzonder beknopt zijn neergezet.

Op dinsdag 26 april 2005, 14.04 uur, zag ik wel een heel apart berichtje.

Er is altijd veel te doen over hangjongeren en hier bij de Dignahoeve hebben de oudjes daar ook last van en zeker ook veel commentaar over.

Het kranten berichtje ging als volgt:

                                                 ******************************

Winkelcentrum weert hangouderen

OUDE PEKELA – Groepjes verveelde “hangouderen” die het winkelende publiek nauwlettend in de gaten houden. De ondernemers van winkelcentrum De Helling in het Groningse Oude Pekela waren ze meer dan zat. En dus heeft de gemeente Pekela, waar het dorpje onder valt, een samenscholingsverbod voor bejaarden ingesteld.

Volgens een woordvoerder van de gemeente waren de overwegend mannelijke hangouderen niet alleen een bron van overlast voor de winkeliers, maar waren ze ook het winkelend publiek een doorn in het oog. “In een dorp waar iedereen elkaar kent, is het niet prettig als er continu in je winkelwagentje wordt gekeken”, aldus de zegsman dinsdag.

Ook zouden de bejaarden met regelmaat al dan niet grappige opmerkingen naar de bezoekers van het winkelcentrum hebben gemaakt. Winkeliers stoorden zich vooral aan het feit dat de rondhangende ouderen het zicht op hun etalages ontnamen.

De gemeente heeft bij iedere ingang van het winkelcentrum borden opgehangen waarop de nieuwe huisregel valt te lezen. Senioren die het verbod negeren, worden door de politie weggestuurd. “Als ze dan nog niet luisteren, riskeren ze een boete”.

                                                 ******************************

Tjonge jonge wat dacht je hier van!? Die oudjes toch! Wie had dat verwacht?

Als er hier wat oudjes bij elkaar staan, maak ik wel eens een grapje, zo van “Het gaat hier toch geen hangplek worden, mensen!!”, nu moet je ze dan eens horen!

Groetjes, de Oudjeswachter.